کلید این روش، برقراری تعادل میان نور و سایه است. اگر شما خوانش نوردهی خود را از کل صحنه بگیرید، دوربین تمام قسمت های تاریک را در آن می گنجاند و می خواهد آنها نیز به خوبی نوردهی شوند. تصویر حاصل یک سوژه بیش از حد نوردهی شده و جزئیات قابل مشاهده در سایه ها خواهد داشت. دوربین
همچنین می توانید از همین روش با یک پس زمینه روشن تر از سوژه خود استفاده کنید – زمانیکه در پس زمینه نور بیشتری نسبت به سوژه اصلی خود دارید.عکاسی نوزاد خوانش نوردهی خود را تنها از سوژه انجام دهید، و در نتیجه سوژه شما به خوبی نورپردازی شده، و پس زمینه بیش از حد نوردهی خواهد شد. عکس
من یک استودیوی پرتره در فضای باز با نور روز طراحی کرده ام که از این تکنیک استفاده می کند. در این استودیو، من کنترل خوبی بر نور و پس زمینه دارم. در اینجا، من از پارچه های سیاه و سفید به عنوان پس زمینه استفاده می کنم، که به این معنی است که یک نوردهی یکنواخت بر روی پس زمینه دارم که کنتراست (تضاد بین روشنایی و تاریکی) زیادی نسبت به سوژه من ایجاد می کند.برگزاری مراسم جشن تولد

۲

۲
کنترل فوکوس و عمق میدان

محبوب ترین روش های مورد استفاده برای جداسازی ایزوله کردن سوژه ها، فوکوس کنترل شده دقیق و یک عمق میدان کم می باشد. اولین لنز من یک لنز ۵۰mm f/1.4 بود. بنابراین، طبیعی است که من عاشق استفاده از قابلیت دیافراگم باز بودم تا به من کمک کند پس زمینه هایم را از فوکوس خارج و مات کنم.

استفاده از یک تنظیمات دیافراگم باز، محور اصلی این روش است. با این حال، این کار چیزی فراتر از تنها انتخاب پایین ترین عدد f-stop است.

فاصله دوربین تا سوژه (مسافت فوکوس) نیز تاثیر قابل توجهی بر چگونگی تار شدن پس زمینه شما دارد. هرچه شما به سوژه خود نزدیک تر باشید، با هر لنزی، پس زمینه تارتر خواهد شد. همچنین، هرچه سوژه شما از پس زمینه دورتر باشد، پس زمینه مات و نرم تر به نظر می رسد.

مسافت فوکوس: هرچه به سوژه ای که روی آن فوکوس می کنید نزدیک تر باشید، عمق میدان (DOF) کم تری ثبت می کنید.

انتخاب لنز نیز بر عمق میدان نیز تاثیر می گذارد. با استفاده از یک لنز تله، با هر تنظیمات دیافراگمی، نسبت به استفاده از یک لنز واید، بیشتر می توانید پس زمینه را تار کنید.

منبع:

لنزک