آیا این دوربینی با کیفیت عالی بود؟ خب این دوربین مشکل نویز بیش از حد در ایزوهای پایین تر داشت (حتی در ایزو ۴۰۰) و به همین دلیل است که همه به یاد می آورند که به دوستان کراپ سنسوری خود در مورد «ارتقاء به دوربین های فول فریم» توصیه می کردند، که پتانسیل کیفیت بیشتری ارائه می دادند.  عکاسی کودک
برگزاری مراسم جشن تولد
بنابراین هدف این آموزش این است: دوربین های APS-C مشکل کیفیت داشتند، چراکه سنسورهای ۲۴ میلی متری آنها همراه با تعداد بسیار زیادی پیکسل بسته بندی شده بود، درحالیکه طراحی سنسور هنوز در حال توسعه بود. مدت زیادی از آن روزها گذشته است و پیام من به شما ساده است – کیفیت وجود دارد و یک دوربین کراپ سنسور ابزار بسیار مفیدی در بین تجهیزات عکاسی شماست.
چرا به دوربین کراپ سنسور نیاز دارید

یک پتانسیل باورنکردنی در عکاسی با دوربین های کراپ سنسور در کنار دوربین ها و لنزهای فول فریم وجود دارد. این چیزی است که بسیاری از ما نادیده می گیریم، به خصوص در دنیای عکاسی از چشم انداز ها و مناظر. در اینجا به شما می گوییم که چرا فرمت APS-C ارزش وقت شما را دارد:
۱
عمق میدان

ضریب بُرش ۱٫۶x به این معنی است که یک لنز با ترکیب بندی معادل بر روی یک دوربین فول فریم، به یک فاصله کانونی بسیار واید تر (عریض تر) بر روی یک APS-C نیاز خواهد داشت. اجازه دهید به مقایسه لنز واید من برگردیم – یک فاصله کانونی ۲۸ میلی متر بر روی یک دوربین فول فریم، ترکیب بندی یکسانی با یک فاصله کانونی ۱۷ میلی متر بر روی یک APS-C دارد.

استفاده از یک لنز ۱۷ میلی متری به این معنی است که عمق میدان به مراتب بیشتری خواهید داشت، بنابراین حتی اگر تصویر یکسان به نظر برسد، تفاوت بسیار زیادی در عمق میدان وجود دارد. دیافراگم f11 در ۱۷ میلی متر، افزایش DOF بسیار زیادی نسبت به f11 در ۲۸ میلی متر دارد.
[مزایای دوربین های کراپ سنسور]

به این تصویر فانوس دریایی نگاه کنید – این عکس بر روی یک دوربین کانن EOS M3 با استفاده از یک لنز ۱۱-۲۲ میلی متری در ۱۱ میلی متر گرفته شده است. عمق میدان موجود در ۱۱ میلی متر آنقدر زیاد است که من می توانستم در دیافراگم f/8 از تنها چند قدم جلوی لنز تا تقریبا ۷۰ متر به سمت بالا از فضای داخلی عکس بگیرم!

تنها راه به دست آوردن این تصویر در فوکوس با یک دوربین فول فریم، عکاسی در ۱۷ میلی متر f/22 بود، یک مزیت بزرگ به دلایل زیر:

۱- نور بسیار بیشتری در f/8 وجود دارد، بنابراین سرعت شاترهای من به مراتب سریعتر هستند.

۲- در نتیجه من می توانم دوربین را در دست بگیرم – سرعت شاترهای دوربین های فول فریم به طور قابل توجهی افت پیدا می کند و یک سه پایه ضروری خواهد بود.

۳- در f/22 دوربین فول فریم با پراش نور (diffraction) رو به رو می شود، که باعث از دست رفتن کنتراست و وضوح (شارپنس) می شود.

از آنجا که بردن سه پایه در این ساختمان به دلیل راه پله های تنگ مجاز نبود، بنابراین اتفاق آراء برتری دوربین APS-C نسبت به دوربین فول فریم است.
منبع:

لنزک