اگر به تازگی وارد وادی عکاسی شده باشید ، بین دریای پر تلاطم ترفند ها و اصول ظریف متعددی سرگردانید . برخی اصول را نمی دانید و برخی دیگر را اشتباه پیاده سازی میکنید. احتمالا علیرغم تلاش هایی که می کنید ، هنوز بین عملکرد خود و جایگاه یک عکاس حرفه ای یک شکاف عمیق میبینید.
شکاف بین یک عکاس آماتور و یک عکاس حرفه ای اجتناب ناپذیر است اما هر دو گروه در ۸ اشتباه رایج با هم اشتراک دارند .آتلیه عکاسی بارداری
عکاسی ، این مهارت هنرمندانه را در اغلب کشور های جهان با عنوان “فتوگرافی” می شناسند که از دو بخش فتو ( به معنی نور) و گرافی ( به معنی نگارش) تشکیل شده  که در ترکیب با هم ، مفهوم ظریفی از نگارش با نور را نتیجه می دهد .عکاسی بارداری

همه ی ما افراد زیادی را در اطرافمان دیده ایم که دوربین دارند و عکاسی می کنند اما عکاس نیستند . فرقی نمی کند در مسیر یادگیری هنر عکاسی هستید یا برای خودتان استادی شده اید ، در هر حال شما در معرض ۸ خطای رایج دنیای عکاسان قرار دارید که اگر آنها را بشناسید ، به مرور در صدد رفعشان برخواهید آمد و ۹ گام به مقام عکاسی حرفه ای نزدیک شده اید .

اشتباهات عکاسی ، به همان اندازه که ساده به نظر می آیند ، زمینه ساز مشکلات اساسی می شوند که حتی فکرش را هم نمیکنید .
 افق نا‌میزان
یکی از چالش های همیشگی عکاسان این است که صحنه حیرت انگیزی را میبینند و دوربین را به دست میگیرند که عکس بگیرند ، همه چیز خوب است اما به محضی که عکس ثبت می شود ، تصویری که روی نمایشگر دوربین میبینند هیچ اشتراکی با صحنه ای که با چشم میبینند ندارد !
دلیلش چیست ؟
شاید اولین راه حلی که به ذهنتان برسد دستکاری تنظیمات دوربین و کم و زیاد کردن مقادیر مختلف آن باشد اما دست نگه دارید ؛ شاید مشکل عکستان به سادگی افق نامیزان باشد !
برای رهایی از شر این مشکل سه راه حل وجود دارد :
    چرخش دستی تصویر
    استفاده از نرم افزار های ویرایش که این کار را به صورت خودکار انجام مید هند
    فعال کردن تراز الکترونیکی دوربین یا همان افق مجازی
متعادل نبودن سفیدی تصویر یا وایت بالانس
گاهی هم پیش می آید که سوژه ، زاویه عکاسی ، خط افق و… به درستی انتخاب می شوند اما حس می کنیم بازهم یک جای کار میلنگد.
وقتی به تصویر نگاه می کنیم گرما یا سرمای غیرطبیعی در تصویر موج میزند.
حتما اولین راه حلی که به ذهنتان می رسد دستکاری وایت بالانس یا همان تراز سفیدی است . این نکته را همیشه به خاطر داشته باشید ؛
هرجا حس کردید رنگ تصاویرتان کمی بد قلقی می کند ، سراغ هیچ تنظیماتی به جز تراز سفیدی نروید .
بهترین نتیجه برای تنظیم تراز سفیدی ، تنظیم دستی آن است .
تجربه ثابت کرده است که از تنظیم خودکار وایت بالانس ، نباید توقع زیادی داشته باشید . اگر میخواهید منحصر بفرد و متمایز از دیگر عکاسان عمل کنید ، میزان گرما یا سرمای تصاویرتان را به صورت اختصاصی تنظیم نمایید .
برای تحقق این هدف یک راز عکاسی مهم را با شما در میان میگذارم ؛ برای تنظیم استاندارد ترین حالت وایت بالانس ، داشتن یک تکه کاغد سفید کافیست .
از این کاغذ سفید عکس بگیرید و برای تنظیم تراز سفیدی این عکس را مرجع قرار دهید. تنظیمات رنگی را طوری سازماندهی کنید که کاغذ سفید در سفیدترین و طبیعی ترین حال خود قرار بگیرد . البته برای ثبت نهایی ، کاغذ سفید را در کنار دیگر سوژه های تصویر بسنجید .
البته استفاده از فرمت راو در عکاسی هم راه حل بدی نیست ؛ با پادرمیانی این فرمت خام ، ویرایش های این چنینی مثل آب خوردن است .
اختلال در تنظیمات لنز :
انتخاب لنز مناسب از جمله مهارت های نسبتا دشوار است که عکاسان حرفه ای به صورت تجربی کسب کرده اند .
عملکرد برخی لنز ها در شرایط مختلف کمی اختلال دارد .
مثلا لنز های واید در عکاسی پرسپکتیو باعث ایجاد تابش تصویر می شوند و بهترین راه برای حل این مشکل انتخاب لنز مناسب و فاصله کانونی استاندارد است .
البته می توانید روی کمک نرم‌ افزارهایی مثل ادوبی لایت‌ روم هم حساب کنید .
استفاده از فوکوس خودکار :
یک عکاس حرفه ای هیچوقت به فوکوس خودکار دوربینش اعتماد نمی کند . اگر میخواهید از دنیای آماتور ها فاصله بگیرید ، باید کنترل تمام اعمال دوربین صد در صد دست خودتان باشد که فوکوس هم یکی از آن هاست .
فوکوس خودکار همیشه عملکرد قابل قبولی ندارد و کار عکاس هم سر و کله زدن با احتمالات نیست . تنظیم فوکوس روی تک نقطه‌ای بهترین انتخاب است چراکه دوربین را وادار می کند دقیقا روی نقطه ای متمرکز شود که مد نظر شماست .
واضح نبودن تصاویر :
برای همه عکاسان به کررات پیش آمده که یک تصویر عالی را ثبت کرده اند و پس از بازبینی در نمایشگر دوربین ، با اطمینان خاطر از آن میگذرند و به سراغ سوژه های بعدی می روند .
اما اصل ماجرا از جایی شروعی شود که تصویر مورد نظر را داخل لپتاپ میبینید و کمی آن را زوم میکنید و متوجه می شوید عکس زیبایتان تار و ناواضح است .
طبق همان جمله کلیشه ای ، پیشگیری بهتر از درمان است پس برای جلوگیری از بروز جنین اتفاق غیرقابل پیشبینی یکی از راه های زیر را در پیش بگیرید :
    افزایش حساسیت ایزو  : افزایش سرعت شاتر از نتایج افزایس حساسیت ایزو می باشد . عموما سرعت مناسب شاتر پیرو فرمول طول کانونی/۱ بدست می‌آید. یعنی عکاسی با فاصله کانونی ۸۰ میلی‌ متر با سنسور فول‌فریم ، نیاز به تنظیم سرعت شاتر روی حداقل ۸۰/۱ است .
    لرزش‌ گیر دوربین را فعال کنید
    استفاده از سه پایه عکاسی
    پرهیز از عکاسی با دیافراگم باز مثل f/1.8 (چراکه می‌تواند وضوح عکس را از بین ببرد)
عکس‌های بی‌روح و مرده :
این مشکل بسیار رایج است و عموما زمانی رخ می دهد که نور کمی به لنز می رسد . ولی خوشبختانه حل و فصل آن بسیار ساده است و جای هیچ نگرانی نیست .
یک قابلیت با نام جبران نوردهی در دوربین ها وجود دارد که به صورت -/+ در تنظیمات قابل دسترسی است . با تغییر نشانگر به سمت مثبت ، عکستان را روشن کنید .
ترکیب بندی و کادر بندی صحنه :
بدترین انتخاب برای موقعیت سوژه عکاسی این است که آن را در مرکز کادر جای دهیم . با آنکه مرکزیت سوژه در عکس بسیار وسوسه کننده است اما متاسفانه هرچه از هنر رشته باشید پنبه می کند .
راه حل ساده برای حل این مشک استفاده از قانون یک سوم است .
در این روش ، کادر خود را به ۹ قسمت مساوی تقسیم میکنید و سوژه اصلی را در تقاطع یا امتداد خطوط عمودی متمرکز می کنید تا زیباترین هنر مصور خود را خلق کنید .
هرچند این خطوط راهنما به طور پیشفرض روی تمام دوربین ها وجود دارد ولی به طور ذهنی هم قابل استفاده است .
ویرایش خارج از عرف :
تجربه ثابت کرده است که برخی عکاسان حتی مفهوم لغوی ویرایش را هم نمی دانند . ویرایش به معنای اصلاح است نه تغییر !
متاسفانه برخی عکاسان به اشتباه ، به جای توجه به کارکرد واقعی ویرایش ، ان را وسیله ای برای تغییرات سراسری تلقی می کنند به طوری که پس از اعمال ویرایش ، با تصوصری روبرو هستیم که هیچ اشتراکی با تصویر اولیه ندارد .
از ویژگی های یک ویرایش خوب لطافت و ظرافت است به طوری که مبنای تصویر بدون هیچ تغییری باقی بماند.

منبع:

عکاسی