کی از اولین قوانین عکاسی این است که سوژه باید واضح و شارپ باشد. اغلب دوربین های مدرن عکاسی چندین راه برای گرفتن عکس های شارپ پیشنهاد می کنند. در این مقاله قصد داریم تا به مهمترین تکنیک های فوکوس دوربین ها نگاهی بیندازیم و بهترین تنظیمات برای استفاده ی آن ها را بررسی کنیم. همچنین به چگونگی انتخاب نقطه فوکوس خودکار (AF point) و استفاده از حالت های فوکوس نگاهی خواهیم انداخت. عکاسی کودک

فوکوس دستی

اگرچه تقریبا همه ی دوربین های عکاسی جدید در آتلیه نوزاد می توانند به صورت خودکار فوکوس کنند (دوربین های Leica M9، Leica M9-P و Leica Monochrom استثنا هستند) اما آنها اغلب امکان فوکوس دستی را نیز به شما می دهند. فوکوس دستی قطعا برای عکاسی ماکرو یک انتخاب خوب است چون اغلب دوربین ها برای قفل شدن روی سوژه های بسیار نزدیک مشکل دارند. لنز وقتی دکمه شاتر فشرده می شود دچار این مشکل شده و دائم فوکوس عقب و جلو می شود. در این حالت تغییر حالت دوربین به فوکوس دستی و انجام کار به دست خودتان می تواند کمتر خسته کننده باشد. به علاوه تکنولوژی نمایشگر زنده (Live View: نمایش منظره از نمایشگر دوربین به جای نمایاب، حین عکاسی) فوکوس دستی را بسیار آسان کرده است زیرا معمولا این امکان وجود دارد که عکس را بزرگنمایی کنید تا نقطه مورد نظرتان را بهتر ببینید و سپس فوکوس را روی آن تنظیم کنید تا به طور کامل شارپ شود.

فوکوس تک عکس – Single shot autofocus

فوکوس تک عکس معمولا با single autofocus یا به طور خلاصه single AF معرفی می شود. این تنظیم دوربین را در حالتی قرار می دهد که وقتی دکمه شاتر تا نیمه فشرده می شود روی سوژه فوکوس شده و این فوکوس ثابت مانده تا عکس گرفته شود و دکمه شاتر رها گردد. اگر شما به فوکوس مجدد نیاز داشته باشید لازم است تا انگشت خود را از روی دکمه شاتر رها کنید و دوباره فشار دهید تا فوکوس مجدد انجام شود. حالت فوکوس تک عکس (single AF) برای سوژه های ثابت مانند منظره ها و اشیای بی جان مناسب است.

فوکوس متوالی – Continuous autofocus

وقتی این حالت از فوکوس را انتخاب می کنید، دوربین تا وقتی که دکمه شاتر تا نیمه فشرده است به فوکوس کردن خود ادامه می دهد. این ویژگی باعث می شود این حالت از فوکوس انتخاب مناسبی برای عکاسی از سوژه های متحرک باشد چرا که دوربین فاصله فوکوس را متناسب با جا به جایی سوژه تنظیم می کند. دوربین های حرفه ای مانند Canon EOS 7D و Nikon D7000 قابلیتی دارند که به شما امکان می دهد نقطه ی فوکوس خودکار درون فریم عکس را مشخص کنید که دوربین سوژه را در آن نقطه دنبال و مرتبا فوکوس کند. برخی از دوربین ها حتی به شما اجازه می دهند که مشخص کنید دوربین با چه سرعتی باید به تغییرات سوژه واکنش نشان دهد تا از خارج شدن سوژه از فوکوس حین تغییرات سریع جلوگیری شود. حین استفاده از فوکوس متوالی معمولا پیشنهاد می شود که نقطه شروع فوکوس (AF point) را به صورت دستی تنظیم کنید تا دوربین بداند که سوژه ی هدف چیست تا بتواند آنرا دنبال کند. اگر شما به عکاسی ورزشی یا عکاسی از حرکات سریع علاقه دارید مطمئن شوید که گزینه عکاسی متوالی را در دوربین خود انتخاب کرده اید.

انتخاب نقطه فوکوس – AF point

حین عکاسی با فوکوس اتوماتیک یکی از نقاط فوکوس فعال باید روی سوژه باشد تا به صورت واضح درون عکس ثبت شود. به طور کلی، دو راه برای انتخاب نقطه فوکوس درون دوربین وجود دارد. راحت ترین راه این است که به دوربین اجازه دهید به جای شما تصمیم بگیرد و از انتخاب خودکار نقطه فوکوس استفاده کنید. در بسیاری از موقعیت ها دوربین، خود این کار را به خوبی انجام می دهد و برای موقعیت هایی که وقت زیادی برای عکاسی ندارید مناسب است. اگر چه، در اکثر مواقع دوربین شما سعی بر فوکوس کردن روی نزدیک ترین سوژه به مرکز فریم را دارد و برای فوکوس کردن روی سوژه های کوچکتر یا با جزئیات ریز خوب عمل نمی کند. به این دلایل بهتر است اغلب خودتان درباره نقطه فوکوس تصمیم بگیرید و آن را تنظیم کنید.

انتخاب دستی نقطه فوکوس

تنظیم دستی نقطه فوکوس به شما بیشترین حد کنترل بر روی جایی که دوربین فوکوس خواهد کرد را می دهد. این قابلیت برای عکاسی منظره، اشیا بی جان و پرتره (وقتی که شما زمان کافی برای انجام تنظیمات لازم را داشته باشید) مناسب است. برای انجام این تنظیم، دکمه انتخاب نقطه فوکوس (AF point selection) را بزنید و حین نگاه کردن درون نمایاب از کلید های جهت نما استفاده کنید تا نقطه مورد نظرتان انتخاب شود. وقتی شما به نقطه ی فوکوسی رسیدید که روی سوژه ی شما قرار دارد می توانید فوکوس کرده و عکس بگیرید.

منبع:

برترین ها